دوره و شماره : آماده انتشار

نویسندگان : حسین زینالی* ¹ ، علی اکبر گلشنی ²

چکیده :
مقرون‌به‌صرفه‌ترین روش برای حفاری تونل در توده‌های سنگی سخت و مقاوم، در شرایطی که مقاومت فشاری تک‌محوری بیش از ۲۰۰ مگاپاسکال باشد، روش انفجار است. هنگام حفاری یک تونل به روش انفجار، آسیب‌های ناشی از آن بر سازه‌های مجاور باید مورد ارزیابی قرار گیرد. این موضوع به ویژه هنگام ساخت تونل‌های موازی و با فاصله کم از یکدیگر اهمیت بیشتری دارد. در حین حفاری یک تونل، بسته به فاصله آن با تونل مجاور، شدت انفجار، هندسه تونل موجود و مشخصات زمین، موج ارتعاشی ناشی از انفجار می‌تواند ایمنی تونل موجود را به خطر بیاندازد. در پایش ارتعاش ناشی از انفجار تونل، سرعت ذرات اوج (PPV) و فرکانس ارتعاش به‌طور گسترده به عنوان معیارهای ایمنی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این مطالعه، برای بررسی اثر ارتعاش ناشی از حفاری به روش انفجار یک تونل بر تونل مجاور موجود، مدل‌سازی عددی انجام خواهد شد و تأثیر پارامترهای مختلف نیز مورد بررسی قرار خواهند گرفت. بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق می‌توان با بهینه‌سازی برنامه حفاری به روش انفجار، تأثیر آن را بر سازه‌های مجاور کاهش داد.

کلمات کلیدی :
تعامل تونل‌ها، روش حفاری انفجاری، پایش ارتعاش انفجار، پاسخ دینامیکی تونل